ขอให้เพื่อนสุขสันต์วันปีใหม่ ขอให้ลืมเรื่องร้ายร้ายในปีเก่า
ขอให้ลืมเรื่องทุกข์เรื่องราวที่แสนเศร้า ขอให้เรามีความสุขหมดทุกข์เอย

โต๊ะเรียนคือหมอน
ครูสอนคือเพลงหวาน
หนังสือคือตำนาน
บนกระดานคือภาพเพื่อน

มีสายฝนไว้เป็นเพื่อนเตือนใจว่า
แม้ฝนฟ้ายังโรยรายามฟ้าใส
ในชีวิตอาจมีบ้างที่พลั้งไป
ทางข้างหน้าฟาสดใสได้เหมือนเดิม

อุปสรรคแค่ไหน ก็ไม่หวั่น

คืนและวันจะโหดร้าย สักเพียงไหน

ร้อยและพัน ปัญหาจะฝ่าไป

เพียงมีเพื่อน ยิ้มให้ ที่ปลายทาง

อันเพื่อนดี มีหนึ่ง ถึงจะน้อย

ไม่เท่าร้อยเพื่อนคิด ริษยา

เปรียบกับเกลือ ห่อน้อย ด้อยราคา

ยังมีค่า กว่าน้ำเค็ม เต็มทะเล

เพื่อนที่ดี มีให้คบ ประสบสุข

แม้มีทุกข์ สักเพียงไร ไม่หันเห

จะบุกน้ำ ลุยดงไฟ ไม่รวนเร

ไม่หันเห เป็นสองใจ ไม่ทิ้งกัน

ร่วมฝ่าฟัน ดันผองภัย ให้ไกลห่างไ

ม่เมินหมาง ร้างห่างไกล ให้โศกศัลย์

แม้คำพูด ให้ผิดใจ ไม่มีวัน

ร่วมสร้างสรรค์ คำว่าเพื่อน ไม่..เลือน..ลา

...อย่าคิดว่าตัวท่านนั้นอ่อนแอ

หรือคิดแต่ท้อแท้และแพ้พ่าย....

จงคิดว่าจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยไป

แกร่งทั้งกายและจิตใจไม่พรั่นพรึง....

อย่าร้อนรนค้นหาความลําบาก

จนกว่าความทุกข์ยากจะมาถึง....

ถ้าวิตกทุกข์ร้อนนอนรําพึง

เมื่อทุกข์ถึงทุกข์ทับทวีคูณ...

อย่าแบกโลกเอาไว้ให้หนักบ่า

อย่ากลัวว่าอนาคตไม่สดใส....

อยู่ให้สุขแต่ละวันผันผ่านไป

เก็บแรงใจไว้แก้ไขเมื่อภัยมา.

ความเป็นเพื่อนลบไม่ได้ด้วยเวลา

ความเป็นเพื่อนยากจะหาซื้อกันได้

ความเป็นเพื่อนยากจะเลือนด้วยคำใด

ความเป็นเพื่อนยังเข้าใจกันและกัน