วันพุธที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2551
ไม่เท่าร้อยเพื่อนคิด ริษยา
เปรียบกับเกลือ ห่อน้อย ด้อยราคา
ยังมีค่า กว่าน้ำเค็ม เต็มทะเล
เพื่อนที่ดี มีให้คบ ประสบสุข
แม้มีทุกข์ สักเพียงไร ไม่หันเห
จะบุกน้ำ ลุยดงไฟ ไม่รวนเร
ไม่หันเห เป็นสองใจ ไม่ทิ้งกัน
ร่วมฝ่าฟัน ดันผองภัย ให้ไกลห่างไ
ม่เมินหมาง ร้างห่างไกล ให้โศกศัลย์
แม้คำพูด ให้ผิดใจ ไม่มีวัน
ร่วมสร้างสรรค์ คำว่าเพื่อน ไม่..เลือน..ลา
...อย่าคิดว่าตัวท่านนั้นอ่อนแอ
หรือคิดแต่ท้อแท้และแพ้พ่าย....
จงคิดว่าจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยไป
แกร่งทั้งกายและจิตใจไม่พรั่นพรึง....
อย่าร้อนรนค้นหาความลําบาก
จนกว่าความทุกข์ยากจะมาถึง....
ถ้าวิตกทุกข์ร้อนนอนรําพึง
เมื่อทุกข์ถึงทุกข์ทับทวีคูณ...
อย่าแบกโลกเอาไว้ให้หนักบ่า
อย่ากลัวว่าอนาคตไม่สดใส....
อยู่ให้สุขแต่ละวันผันผ่านไป
เก็บแรงใจไว้แก้ไขเมื่อภัยมา.
วันอังคารที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2551
วันเสาร์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)